Դժվար է հավատալ, թե մի քանի օրից կլրանա քառորդ դարն այն չարաղետ երկրաշարժի, որ պատուհասեց նաև իմ ծննդավայր Լենինական-Գյումրին: Մի քանի վայրկյանում տակնուվրա եղան ոչ միայն մեր մեծ ու փոքր բնակավայրերը, այլև մեր հոգիները: Ու բոլորիս կյանքն ակամա բաժանվեց երկու մասի` մինչև երկրաշարժն ու դրանից հետո: Առնվազն ամիսը մեկ անգամ այցելում եմ իմ հայրենի քաղաք. գնում եմ հոգուս հավասարակշռությունը վերականգնելու, ինքս ինձ վերագտնելու, նաև գեղեցիկի նոր չափաբաժնով սիրտս լցնելու համար: Գեղեցիկի հանդեպ նախաստեղծ սեր կա այս քաղաքում: Այն ամենուր է: Մնում է տեսնել ու զգալ այն: Նաև` գնահատել: